Latinski: Pimenta officinalis

Engleski: allspice

Opis biljke

Piment (pimet, najkvirc, pimenta, karanfilićev biber) se uzgaja i jako je popularan u Meksiku i Indiji, ali najbolji piment dolazi sa Jamajke. U tim zemljama se kao začin koriste i listovi. Piment je još poznat pod nazivom jamajčanski biber, prijatnog je mirisa između bibera, karanfilića, muskatnog oraha i cimeta. Ukus mu je sličan biberu, ali nema toliku ljutinu i oštrinu. Piment su smeđesive bobice veličine 5-7 mm koje su plod drveta piment koji naraste do 10 m visine. Bobice se beru nedozrele i suše se u specijalnim pećima. Piment upotrebljavamo celog kao začin u kiselom pečenju Sauerbraten (nemački specijalitet posebno u pokrajini Hessen), jelima od divljači. Upotpunjuje ukus kiselih krastavaca, svinjskog i telećeg pećenja. Koristimo ga i u varivima od kelja, supi od volovskog mesa, jakim sosovima, ribljim čorbama. Mleveni piment je sastavni deo božičnih kolača i kompota od šljiva. Njegov prah koristimo kao začin u jetrenim knedlama, nekim kobasicama, te jelima od iznutrica kao i nekim paštetama.

U Meksiku je poznat mole-sos i yukatanska recdao- mesnata marinada, a jela spremljena sa njome zovu se pibl. Takođe, njegovo ulje se dodaje pri proizvodnji rakije i biljnih likera. Poznat je kao pojačivač apetita. Dobro se čuva sušen (do 3 godine), kao prah gubi sa vremenom na intenzitetu. U medicini se koristi ulje iz bobica pimenta protiv nadutosti i reume te list iz kojeg se dobija losion rotiv ćelavosti, a koristi se i u koztičkoj industriji. Dijabetičari bi trebali upotrebljavati piment umesto bibera.